اجزای سیستم بی ام اس BMS

اجزای سیستم BMS را می‌توانیم به چند دسته مختلف تقسیم کنیم که با یکدیگر تبادل داده دارند و در کنار یکدیگر سیستم بی ام اس را تشکیل می‌دهند. متداول‌ترین اجزای سیستم BMS عبارتند از:

نقاط جمع‌آوری داده: سنسورهای اندازه‌گیری رطوبت، دما، نور، آشکارساز نشت گاز مونواکسید کربن یا آشکارساز آتش‌سوزی، کنتورها و دستگاه‌های اندازه‌گیری مصرف انرژی، از مهم‌ترین اجزای تشکیل دهنده سیستم هوشمند BMS هستند. کنترل کننده‌ها: داده‌های جمع‌آوری شده توسط سنسورها و تجهیزات اندازه‌گیری به کنترل کننده‌ها ارسال می‌شوند که هسته مرکزی سیستم مدیریت ساختمان BMS نیز محسوب می‌شوند. کنترل کننده‌ها بر اساس داده‌های دریافتی، دستوراتی را به دیگر تجهیزات ساختمان مانند سیستم‌های گرمایش و سرمایشی، لامپ‌ها، سیستم تصویه هوا و غیره ارسال می‌کنند. پروتکل‌های ارتباطی: تبادل داده بین اجزای سامانه مدیریت ساختمان بی ام اس با استفاده از یک زبان مشترک (پروتکل‌های ارتباطی) انجام می‌شود. برخی از رایج‌ترین پروتکل‌های ارتباطی این سیستم عبارتند از: LoRaWAN، BAC net IP، Modbus IP، Modbus RTU، M-bus، LON، KNX، LPB و Diematic. رابط کاربری: رابط انسان و ماشین (HMI)، محیطی است که امکان تعامل افراد با سیستم مدیریت ساختمان BMS را فراهم می‌کند. سیستم BMS ساختمان معمولاً به صورت یک رابط گرافیکی روی نمایشگر کامپیوتر یا پنل لمسی طراحی شده و مورد استفاده قرار می‌گیرد. رابط کاربری سیستم مدیریت ساختمان‌های هوشمند، امکان مشاهده وضعیت سیستم، تنظیم پارامترها و مشاهده هشدار و اعلان‌ را فراهم می‌کند. زیرساخت ارتباطی: عملکرد سیستم‌های مدیریت ساختمان به وجود زیرساخت‌های ارتباط سیمی یا بی‌سیم متکی است که اتصال تجهیزات مختلف به این سیستم را امکان‌پذیر می‌کند. زیرساخت ارتباطی می‌تواند با استفاده از کابل شبکه، Wi-Fi یا دیگر پروتکل‌های سیمی یا وایرلس فراهم شود. سیستم ذخیره‌سازی داده‌ها: سیستم مدیریت هوشمند ساختمان حجم انبوهی از داده‌ها را جمع‌آوری و پردازش می‌کند. این داده‌ها برای تجزیه و تحلیل‌ یا بررسی میزان تغییرات مورد استفاده قرار می‌گیرند.

منبع: https://fritz.ir/bms/